~~~
Θυμάμαι τις στιγμές που ζήσαμε μαζί,με τόσο πάθος,
σαν να τις ζώ ξανά τώρα. Θυμάμαι τα πάντα με
κάθε λεπτομέρεια . Δεν θέλω άλλωστε να τα ξεχάσω.
Δεν θέλω να ξεχάσω τη φωνή σου.το χαμόγελό σου,το
χάδι σου,την αγκαλιά σου,ακόμα και το βλέμα σου,
που τόσο λατρεύω.Μα τώρα δεν είσαι εδώ...δεν
είσαι εδώ για να τις ξαναζήσω, για να τις ξανα~
ζήσουμε μαζί.Χάθηκαν στο χρόνο.Χάθηκες και
εσύ,μαζί και οι υποσχέσεις σου.
Υποσχέσεις που ούτε εσύ ο ίδιος πίστευες οτι υπά~
ρχουν.Κι όμως...Δεν ήταν παρά μόνο λόγια του
αέρα.
Και τώρα προσπαθώ να καταλάβω,προσπαθώ να
βρώ τον λόγο που έμειναν ανεκλπήρωτες.Προ~
σπαθώ να βρώ τις στιγμές που κάποτε ζήσαμε
μαζί.
Ακόμα προσπαθώ,ακόμα μοχθώ για 'μας, παλεύω
μέχρι να πεθάνει και η τελευταία ελπίδα.Όλο
αυτό όμως το ζώ μόνο εγώ.Τι νόημα έχει
λοιπόν να προσπαθώ μόνο εγώ, να προσπα~
θώ να κρατήσω μόνο εγώ αυτή τη σχέση
ζωντανή,να την προστατεύω μόνο εγώ, να
μην την πειράξει κανείς,να μην φθαρθεί στο
χρόνο....ΚΑΝΕΝΑ!...Δεν πειράζει, ας είναι
έτσι.Δεν σου κρατάω κακία....
Τουλάχιστον θα ξέρεις πως προσπάθησα,
προσπάθησα πολύ,προσπάθησα για 'μας,
αλλά....δεν μπόρεσα.Στάθηκα αδύναμη
σε μια τέτοια προσδοκεία.
Και τώρα οι μόνες λέξεις που νιώθω δυνατή
για να τις πω, χωρίς να λυγίσω,χωρίς να
ξεσπάσω σε λυγμούς είναι ''αντίο!'
Αντίο λοιπόν...!Να είσαι σίγουρος πως
θα κρατήσω μόνο αναμνήσεις..
Θυμάμαι τις στιγμές που ζήσαμε μαζί,με τόσο πάθος,
σαν να τις ζώ ξανά τώρα. Θυμάμαι τα πάντα με
κάθε λεπτομέρεια . Δεν θέλω άλλωστε να τα ξεχάσω.
Δεν θέλω να ξεχάσω τη φωνή σου.το χαμόγελό σου,το
χάδι σου,την αγκαλιά σου,ακόμα και το βλέμα σου,
που τόσο λατρεύω.Μα τώρα δεν είσαι εδώ...δεν
είσαι εδώ για να τις ξαναζήσω, για να τις ξανα~
ζήσουμε μαζί.Χάθηκαν στο χρόνο.Χάθηκες και
εσύ,μαζί και οι υποσχέσεις σου.
Υποσχέσεις που ούτε εσύ ο ίδιος πίστευες οτι υπά~
ρχουν.Κι όμως...Δεν ήταν παρά μόνο λόγια του
αέρα.
Και τώρα προσπαθώ να καταλάβω,προσπαθώ να
βρώ τον λόγο που έμειναν ανεκλπήρωτες.Προ~
σπαθώ να βρώ τις στιγμές που κάποτε ζήσαμε
μαζί.
Ακόμα προσπαθώ,ακόμα μοχθώ για 'μας, παλεύω
μέχρι να πεθάνει και η τελευταία ελπίδα.Όλο
αυτό όμως το ζώ μόνο εγώ.Τι νόημα έχει
λοιπόν να προσπαθώ μόνο εγώ, να προσπα~
θώ να κρατήσω μόνο εγώ αυτή τη σχέση
ζωντανή,να την προστατεύω μόνο εγώ, να
μην την πειράξει κανείς,να μην φθαρθεί στο
χρόνο....ΚΑΝΕΝΑ!...Δεν πειράζει, ας είναι
έτσι.Δεν σου κρατάω κακία....
Τουλάχιστον θα ξέρεις πως προσπάθησα,
προσπάθησα πολύ,προσπάθησα για 'μας,
αλλά....δεν μπόρεσα.Στάθηκα αδύναμη
σε μια τέτοια προσδοκεία.
Και τώρα οι μόνες λέξεις που νιώθω δυνατή
για να τις πω, χωρίς να λυγίσω,χωρίς να
ξεσπάσω σε λυγμούς είναι ''αντίο!'
Αντίο λοιπόν...!Να είσαι σίγουρος πως
θα κρατήσω μόνο αναμνήσεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου